ABY SIĘ NIE ZGUBIĆ .....

BOMBKI- MEDALIONY -wyrób własny

Dobrze zrobić sobie nie raz pauzę, choćby od bloga , bo inne sprawy na przykład życiowe biegną czy w moim przypadku pędzą na całego.
No więc taki mini skrót, jestem , żyję, tworzę, sprzątam na okrągło koparkę mam na podwórku i cały ogród zryty więc wszystko cudownie się wnosi do domu, zwłaszcza zasobów błota u mnie dostatek, siedzę z przerwami w moim KURNIKU szykuję się do kursu instruktorskiego .....na czwartek, pamiętam o dachówkach, serwetkach ale chyba w niedzielę zrobię losowanie, muszę to wszystko przygotować, a czasowo kiepsko stoję :)

No i sedno posta .....wracając do pauzy, trochę tak popatrzałam z boku na mój blog, inne blogi, na początek , kończę z pisaniem codziennym, gdyż raz.... czas to pochłania, dwa  postaram się serwować posty bardziej wykwintne, takie aby każdy znalazł coś dla siebie, nie będzie już codziennego fast fooda, nie jestem podróżnikiem aby coś ciekawego działo się non stop w moim życiu, a pisać dla pisania byle codzienne .....to sami sobie odpowiedzcie co miałam na myśli .....
Nie będę też skakała z tematu na temat, warto nieraz pochylić się nad jakim dłużej, i tak myślę że dziś będzie taki wpis, a raczej temat .....

Kiedy jest ten moment że kobieta chce zmiany, nieraz drobnej a nieraz całego swojego życia, nieraz potrzebny jest impuls aby decyzję podjąć, bywa że latami czekamy na coś, nawet na to aby dzieci dorosły i wtedy można pomyśleć o sobie.
Ci którzy już długo do mnie zaglądają, pamiętają pomysł z Kurną Chatą, nawet wtedy wydawało mi się to niemożliwe a dziś jest najlepszy to dowód że warto zawalczyć o coś czego pragniemy, bo jeśli nie teraz to kiedy ?
Sama jestem z tego pokolenia że z racji bycia kobietą, już w przydziale było mi stać przy garach, być patronką ogniska domowego,  kiedyś tym byłam zachwycona, lecz z roku mój zachwyt malał i topniał jak śnieg....a z czasem doszła złość na siebie, na tradycję....
Teraz wybieram z tej tradycji to co najbardziej mi odpowiada, co sama chcę przekazać dzieciom a to co mnie uwiera, czego nie akceptuję, wyrzucam.
Czy się jest w związku czy nie, nie można zapominać o sobie, bo jeśli się zatracimy w tym codziennym życiu to może zapomnimy o tym aby siebie kiedyś odnaleźć, czy jeszcze gorzej będzie dla nas za późno.
Ten wpis skierowany jest do Tych osób które nie wierzą we własne możliwości, nawet kto pomyśli że mnie przyszło to łatwo odsyłam do mojego archiwum i postów w pogoni za marzeniami, potraktujcie to jako początek postów motywacyjnych, być może już coś się zmienia co u niektórych ....na lepsze ... może macie swoją historię ?

Ps. przepraszam Was że nie komentuję u Was, lecz brak czasu mi nie pozwala....liczę na wyrozumiałość