URZĄDZAMY czyli IMPREZKA CAŁODNIOWA CZ.2

 Najnowsza praca Kingi, oczywiście malowana farbami olejnymi, chce ją wstawić mi do pracowni na sprzedaż, gdyż poza tym że chcę robić kursy , też będzie możliwość nabycia  w mojej pracowni różnych przedmiotów.

Pragnę podziękować wszystkim ze wczorajsze kibicowanie, komentowanie choć nie miałam kiedy odpisywać to z uwagą wszystko przeczytałam.

Nie sposób  było wczoraj dokończyć urządzanie, prawie dziewięć miesięcy działałam w różnych zakamarkach domowych z moimi robótkami  wszędzie coś poupychane, nawet na strychu manekiny czekają na to aby je ozdobić i tam sobie jeszcze poczekają.

Ogrom pracy  za nami a od jutra już czeka na realizację następna robota ...roboty jak  posadzka w korytarzu termin pilny ....bo za chwilę babci urodziny ....i goście fruwać nie będą, kanalizacja czyli wc zrobić i podłączyć kaloryfer w pracowni czyli kopać pół podwórka oraz płot postawić...to tyle ....w tym miesiącu.

A dziś jeszcze prace w pracowni choć widzę że jutro muszę dokupić jedną półkę w Ikei bo to przeszklone półkopodobne coś tam nie pasuje, kurczę lata temu to kupiłam i nie mam gdzie tego wsadzić, może w jakiś kąt upcham.

Wiecie co tak patrzę na te moje farby , kleje , pigmenty co każdy co się tym zajmuje wie ile te pierdółki kosztują  to widzę ile to forsy, pracy, czasu  pochłonęło rzecz jasna cała pracownia, kusy, dojazdy i mężowi chyba pomnik wystawię, gdyż to on jest głównym realizatorem i moim największym wsparciem, bez NIEGO mogłabym tylko o tym pomarzyć.

W komórce swojej mąż  ma wiele zdjęć moich prac, kto nawet w interesie do nas zachodził i zapytywał co się u nas szykuje czyli miał na myśli pracownię, mąż już komórkę ku mojej złości wyciągał i dumnie prezentował to co zrobiłam, a ja złościłam się dlatego że uważam że moje prace nie są dość dobre.
Ostatnio mi kupił jako niespodziankę żelazko na duszę do ozdobienia będzie to trzecie już, to są takie gesty że serce mi rośnie, dlatego że we mnie wierzy że nawet będąc lata kurą domową , mogłam coś zmienić w swoim życiu.

Po remontach muszę się za siebie zabrać, bo na farby, papiery, pasty do pracowni pieniądze wydaję a na maskarę do siebie szkoda mi wydać i co gorsza już mam ją dwa lata ?  ostatnio klientka podrzuciła mi katalog Oriflame  to może sobie coś pouzupełniam, zaopatrując się w różne produkty wręcz niezbędne dla  kobiety.

Kochani zapraszam Was i dziś na drugą i ostatnią część urządzania pracowni, choć i tak dopiero z czasem osiągnie ona swój właściwy klimat  to już jakieś widoczne  zarysy są, no i stół będziemy robić jeszcze z płyt, zakup nowego przerasta już moje możliwości , a stary co go widać jest za mały i za wąski, ale co tam ważne że mam pracownię.

Zdjęcia będę wklejać  w  miarę postępu prac :)

Dziś jest ostatni dzień gdzie można dopisać się do posta Poznajmy Się w prawym górnym rogu i  stanąć do losowania dachówki , kilka już było wcześniej pokazanych .

 Kochani .....na razie fotki , teraz idę na kawę po padam i potem napiszę co i jak .....

 To dokładam jakby było mało jeszcze trochę zdjęć,  i co najważniejsze jest nazwa pracowni KURNIK  SZTUKI , nazwę tę wymyśliła artystyczna dusza Natalia z Wonnego Wzgórza :)
Od razu nazwa  zapadła mi w serce, bo i kurnik mam blisko widać go z okna pracowni z Julkiem na czele, no i jakiś rodzaj sztuki będę uprawiać, nad logo pracuje moja droga Beatka ( ta od kota w worku) wraz ze swoją córką która również jest artystyczną duszą .

No i tak doszliśmy prawie do końca , jeszcze w pracowni powstanie kilka detali które ocieplą wnętrze, mogę powiedzieć że gdyby nie blog, nigdy bym nie poznała dekupażu, a to za sprawą Kretki  oczywiście stosowna tabliczka też będzie, żeby nie było :)

Jestem szczęśliwa i  zarobiona okrutnie, jutro mnie jeszcze czeka w domu sprzątanie po pracowni, ale cel osiągnięty, na dniach będzie losowanie dachówki , muszę jeszcze z trzy zrobić , będzie losowanie serwetek jak i  proszę Natalię o nadesłanie adresiku gdyż za wymyślenie nazwy miał być upominek -niespodzianka :)

A Wam dziękuję za wsparcie, za kibicowanie, za rady , uwagi, za to że na blogu mogłam poznać takie fantastyczne osoby, liczę też na wybaczenie że tak mało Was na blogach odwiedzałam, ale powód znacie :)

Małżonek też został mile dziś pochwalony  przez co niektóre panie, za co w jego imieniu dziękuję :)
Ale  to prawda mam istny skarb, nawet teściowa swego czasu mawiała że Paweł (imię ślubnego ) to najlepszy jej synek ...a jeszcze w domu było dwóch, i od 23 lat wiem że miała rację :)