OPOWIEŚCI Z WOLIERY :)))))

Dziś  wracam do źródeł czyli do ptaków .... pogoda znów sprzyja a więc prace przy budowaniu wolier czas wznowić .
Ptaki już wróciły do zdrowia jeszcze tylko bażancik diamentowy  miał niewielki  objaw choroby i przesiaduje grzecznie w naszych domowych pieleszach  i cóż widać że mu się podoba ......ale po niedzieli wróci do swoich dwóch panienek :)
Sally i Sami  dwie  siostrzyczki  , póki co też są z nami w domu  i robią się z nich pawice salonowe a w szczególności ze Sally , choć prawie o trzy tygodnie młodsza to różnicy między nimi prawie nie widać , Sami znosi swoje kalectwo dzielnie , jest na szczególnych przywilejach i prawach  , również kulinarnych .
Ale Sally nie gorsza i też mała spryciula  potrafi nas czarować , praktycznie drepcze za nami krok w krok ,a już w kuchni jak coś za długo przy blacie robię i ona nie widzi co to dziób, i dziób w nogę , znak że jakiś smakowity kąsek by chciała a w szczególności lubią żółty ser i .....praktycznie wszystko co my jemy , wczoraj sernik chyba wypadł dobrze bo dziewczyny połknęły wszyściutko co dostały .
Pawice rosną  , Sally ma w zwyczaju  wskakiwać na kolana po trochę pieszczot , ale również bez zapowiedzi wskakuje na ramię lub głowę jeśli akurat siedzi się na krześle  i jak podrośnie to będzie ciężkiiiii problem  , plus pazury :)))

Jak pisałam wcześniej budujemy cztery woliery  , ale prawdopodobnie stanie jeszcze piąta , jak wiecie ptaki chorowały , wcześniej Sami  miała kłopoty i korzystaliśmy i korzystamy  z  pomocy wspaniałych weterynarzy i   oni  zaproponowali nam abyśmy przy ich pomocy stworzyli coś na kształt tymczasowego pogotowia dla drapieżnych i dzikich ptaków .
Do tego właśnie jest potrzebna odpowiednio wysoka , najlepiej z drzewem , osobna woliera ,wraz z domkiem  , trafiają do nich chore , z połamanymi skrzydłami ptaki  lub niezdolne do samodzielnego funkcjonowania ,   i u nas wracały by do zdrowia  , a potem na wolność , czekał już nowy lokator do nas krogulec ale niestety pomimo wysiłku  weterynarzy , odszedł  za tęczowy most .

Jeśli ktoś by mi z rok temu powiedział że w domu będzie mi chodził paw , w ogrodzie staną woliery , że koguty będą jeden przez drugiego piać ,czy ja bym uwierzyła  , uznałabym to za coś nierealnego  ;  a dziś  innego życia już sobie NIE WYOBRAŻAM .

Ostatnio  zrobiłam niezłą  wycieczkę po moim  terenie prywatnym  , ale bardzo mi zależy aby  kto do mnie zagląda miał uczucie że mnie choć trochę zna i zagląda do mnie jak do znajomej  aby zobaczyć co nowego  słychać , wiem święta jeszcze daleko ale moim życzeniem świątecznym była by chęć  telefonicznego  kontaktu  z  chętnymi osobami i  złożenia  świątecznych  życzeń  , wiadomo że nie w dzień wigilijny kiedy każdy zalatany ale ciut wcześniej , więc kto by chciał to proszę pisać na pocztę a kto nie to oczywiście że uszanuję  taką  decyzję .
Może  dyplomacją nie grzeszę  że  piszę o telefonie ale kto wie co będzie jutro , za miesiąc  a ja  z cierpliwych nie jestem , ale to już wiecie :)
Na drugi tydzień pierwsze zdjęcia  z nowych wolier , a póki co Sally  i Chilijka czyli Arakuana  kurka bez ogona  , która będzieee  kiedyś znosiła niebieskie jajka  .
Serdecznie pozdrawiam  Wszystkich  kukających  , komentujących , niekomentujących , radosnych i smutnych .