CO LUDZIE POWIEDZĄ ?????

Ile w życiu takich sytuacji mamy, że boimy się ludzkich  języków , plotek  , pomówień , ileż to z nas padło ofiarą  tej  człowieczej natury , lub sami stawaliśmy się inicjatorami takich rzeczy , świadomie lub też byliśmy wciągnięci w jakieś intrygi .

 Często zadaję sobie pytanie , czy naprawdę mnie to obchodzi co inni o mnie myślą , ludzie z mojego otoczenia  , więc  chciałabym napisać , że nie obchodzi mnie to co inni myślą , sądzą , ale do końca tak nie jest , więc choć z oporem to muszę się liczyć z opinią innych.

Jest takie przysłowie , jeśli wszedłeś między wrony to krakaj  tak jak  one , więc krakam , kiedy trzeba , bo tak wypada, muszę dostosowywać się do schematów jakie niesie życie, za chwilę szkoła ,  cyrk z powitaniem roku szkolnego , białe bluzeczki , wywiadówki  mój istny koszmar , gdzie nie raz musiałam się powstrzymywać , aby nauczycielce (syna ) nie powiedzieć co myślę o jej nauczaniu , gdyż  ego miała większe niż staż nauczycielski, co fatalnie się przekładało na relacje uczeń -nauczyciel .

Moja rodzina , sąsiedzi wiedzą że mam tak zwany niewyparzony język , wbrew pozorom nie jest to dobra cecha , bo najpierw, nieraz powiem a potem pomyślę , a potem się okazuje , że powinnam się w ozór ugryźć , bo ino kłopot sobie zrobiłam , lub wstyd.

Przykład  .....parę lat temu mój syn został ministrantem jakoś tak, zaraz po komunii  , niedługo po tym czasie , idąc z psem na spacer , na końcu naszej ulicy dostrzegłam syna , jak rozmawia z jakimś  młodym mężczyzną , doszłam do nich i bez pardonu , zagaiłam do tego faceta , co on chce od mego syna , ani mu nie dałam dojść do słowa , już słowotok mnie opanował , dopiero dalszy sąsiad do mnie doszedł , który jest mechanikiem samochodowym i powiedział mi , że to ksiądz  , a on mu właśnie samochód naprawia ....wtedy zapomniałam języka w gębie .

Oczywiście , wszystko dobrze się skończyło a , ksiądz  mi wybaczył ten nietakt , wtedy go nie znałam , bo był od niedawna w naszej parafii , za to sąsiad wiadomości posłał dalej i  incydent w stylu jak to ja, biednego  księdza ochrzaniłam , był na topowej liście tematów międzysąsiedzkich i długo się na niej utrzymywał.

Mój małżonek   często , mnie porównuje , do tej serialowej postaci ze zdjęcia , że niby jak posunę się dalej w latach to będę taka sama, czyli co z wyglądu czy charakteru ? muszę go dopytać  , choć fakt jak jedziemy samochodem , to też go kieruję jestem taki zrzędliwy GPS , również  wśród  różnego rodzaju zieleniny zdarzało też, nam się podróżować .

Tak naprawdę , na dziś wiem jedno , że za dużo spraw mi działa na nerwy , mam nieraz ochotę  trzasnąć w stół i  żyć po swojemu , a nie w gorsecie ściśnięta , przez konwenanse , bo coś wypada , bo to modne , bo wszyscy tak robią  , bo wszyscy się godzą , tylko zawsze mnie coś przeszkadza , a kto powiedział , że mam być jak wszyscy ? 

Nawet na blogu panują określone reguły , każdy o tym wie , a jak jeszcze, nie wie to się z czasem przekona .

Bo i na blogu można być jak wszyscy , pisać co wypada , wszystko cacy, i ja. tak kiedyś też robiłam , aby nie urazić kogoś kto do mnie zagląda , podporządkowałam się temu , że internet to sztuczny twór, nic tu prawdziwego nie jest , a jakiekolwiek znajomości to banialuki, więc starałam się dostosować do innych , aż w końcu , podążać zaczęłam według siebie , co niektórzy zauważyli , szablon też jest początkiem zmiany, bo chyba autor ma się czuć najlepiej , wszak jest u siebie .

Więc  co ludzie powiedzą ? a czy to ważne  po co się przejmować , zawsze  czy tego chcemy czy też, nie gadać będą , jeśli dobrze to się cieszmy , a jeśli zaś źle , weźmy przykład z kaczki i nich to po nas spłynie .