W POGONI ZA MARZENIAMI CZ.4

Dalszą część powinnam , zacząć od następnych dwóch kursów , które prowadziła inna , ale jakże sympatyczna włoszka , Oriana , właścicielka Decomanni , na pierwszej części kursu , robiliśmy ten oto duży wazon , jest on ozdabiany od środka co zresztą powinno być widać , potem już tradycyjnie wyjście na obiad , a potem drugi kurs gdzie do ozdabiania był manekin , atmosfera była iście kolonijna , panie , dziewczyny , chętnie się dzieliły między sobą swoją wiedzą , zwłaszcza to cieszy że , kilka z nich też prowadzi u siebie różne kursy i każda mogłaby być dla siebie konkurencją .

Wieczorem po zakończeniu , kursu przyjechał po mnie małżonek , pomógł mi oczywiście załadować moje szkoleniowe trofea , i  uskrzydlona tak udanym dniem mogłam wracać do domu .

Teoretycznie tą wiedzę co mam na dzień dzisiejszy , do ozdabiania dla siebie różnych przedmiotów by wystarczyła , na tyle by stać na pierwszych szczeblach drabiny o której pisałam wcześniej , więc jak chcę w tej dziedzinie i pokrewnych osiągnąć wyższe szczebelki to jeszcze naprawdę dużo muszę się nauczyć .

Mam w sobie ten głód wiedzy , i czuję aby coś z tego wyszło , muszę mieć miejsce zwane pracownią , a zarazem galerią .

To jest takie proste o tym myśleć , to napisać , ale jak to zrobić ? oczywiście mąż mnie wspiera ....ale  według niego są pilniejsze sprawy , na przykład , już od miesiąca sam obkopuje dom , na głębokość 2.70 metra , taka głębokość jest potrzebna aby dostać się do fundamentów i je odizolować tak aby , zabezpieczyć je przed wilgocią .

Niestety padający deszcz sprawy nie ułatwiał , i bywało co się w jeden dzień wykopało , na drugi się poprzez deszcz obsypało i tak w koło macieja .

Jeszcze ja też mu sprawy nie ułatwiam , otóż dawno dawno temu , chciałam postawić właśnie w tym pomieszczeniu piec do pieczenia tradycyjnego chleba i piec do wypalania gliny , i pamiętacie , że byłam w niedzielę na jarmarku rękodzieła , no więc  pomyślicie że zwariowałam , ale  wyroby z ceramiki podbiły moje serce , umysł , więc  będę palce maczała również w ceramice , już wkrótce  będę miała pierwsze szkolenie ...ta dam :))

Kto mnie nie zna , niech mnie nie ocenia , nie jestem jakąś babą co w domu mi się nudzi , czy może nie ma co z forsą zrobić że lata po kursach , i nie wiadomo co jeszcze jej do głowy przyjdzie , otóż tak nie jest w domu mam roboty nie raz po uszy , tak naprawdę to  domowi , wszystkiemu co się z tym słowem wiąże oddałam najlepsze swoje lata , teraz  dzieci są większe , więc postanowiłam pomyśleć o sobie , kasy mamy tyle co przeciętna rodzina , więc jak mam do wyboru kupić sobie ciuch , kosmetyk , to wolę pokombinować  w budżecie domowym , aby mieć na kurs , bo dla mnie to jest inwestycja w siebie .

Nie dane mi było mieć upragniony zawód ( pisałam o tym w poście NIE DEPTAĆ MARZEŃ ) , do którego też trzeba mieć coś z artysty , to jeśli teraz nie zawalczę o siebie o swoje marzenia to kiedy ? 

Więc czuję się na siłach , aby upiec dwie pieczenie na jednym ogniu , Was tu biorę za świadków , będziecie mi wirtualnie w tym wszystkim towarzyszyć , jeśli  spełnię swoje marzenia będę wdzięczna losowi i swojej intuicji , a jeśli nie podołam to będziecie świadkami mojej porażki ....

.

Dziś  jestem w miejscu zakończenia tej historii , która mnie doprowadziła do tego co zamierzam , Wiecie jak to się zaczęło , co robiłam jak mnie na blogu nie było , a teraz zaczyna się następna część  tego co nazywałam marzeniami , co jakiś czas będę pisała tu o postępach na tym polu , a jak macie ochotę to możecie mi kibicować .

Przypominam o Tymianku , szczegóły w prawym górnym rogu , kliknąć proszę w obraz .