ŚWIAT SIĘ NIE ZAWALI

 Szkolna praca Kingi czyli kredą i węglem

  Dzięki Waszej inicjatywie spadł na mnie deszcz propozycji, co jedna to ciekawsza, mam kilka faworytów, ale jest mi wręcz niezmiernie przykro ale ani dziś , ani jutro się nie dowiecie co wybiorę, dowiecie się, jak zawiśnie szyld na pracowni, czyli gdzieś koło dwóch tygodni, a póki co można jeszcze rzucać pomysłami.

 Jeszcze rok temu ani mi się nie śniło że coś będę w tym kierunku działać, jak dzięki Kretowatej,odkryłam dekupaż, to myślałam że to będzie kolejny mój słomiany zapał, na początku jak zrobiłam zakupy na które składały się kilka serwetek, starter z farbami , lakierami, pędzle, jaja styropianowe, i zostawiłam w sklepie plastycznym trochę grosza, stwierdziłam że jak to wykorzystam to koniec, nie będę więcej wydawała na to forsy.

Małżonek też nie wierzył że ta przygoda będzie trwała dłużej, jednak tak mam, że jak się mi wjedzie na ambicję to potrafię zawalczyć, zwłaszcza jak coraz więcej pieniędzy na to wydawałam, tak mnie to strasznie wzięło że rodzinka zaczęła myśleć że mi odbiło, mąż wysłuchiwał co nowego się dowiedziałam z netu na temat dekupażu, całe dnie siedziałam w lekturach na ten temat, oraz na internecie wyszukując wszystko co tego dotyczyło.

Ci co do mnie wcześniej zaglądali , widzieli jak pomału znikam z bloga, już nie miałam czasu tutaj siedzieć, moja pasja mnie pochłonęła, odkryłam wszystkie okoliczne sklepy plastyczne, gdzie potrafiłam tam spędzić długi czas, z zachwytem słuchając jak właściciel sklepu robi mi wykład, nad  wyższością lakieru A nad lakierem B, dodam ze małżonek wręcz był w siódmym niebie.

 Potem wiedza internetowa nie wystarczała i zaczęły się wszelakie szkolenia gdzie mogłam zobaczyć ze takich pasjonatek jest na pęczki, poznawać wiedzę od najlepszych, już wkrótce znów mam dwa dni kursów pod włoskim okiem.

Chciałam Wam powiedzieć że obojętnie do czego dążycie , poszukajcie w sobie pokładów determinacji, ambicji, chęci a wtedy zdobędziecie swój szczyt, który być może od dawna gdzieś tam czeka na realizację.

Dziś stoję u progu otwarcia pracowni, stara rudera która miała być zburzona dostaje nowe życie, liczę że  stanie się miejscem kumulacji pozytywnej energii , miejscem gdzie narodzi się przyjaźń, także ta blogowa , zmieni się w realną , ale wierzcie mi, długa to była droga, od mojego życia kiedyś do dziś , myślę że Ci wiedzą  co byli ze mną  wcześniej o czym piszę jak  czytali otchłań , demony przeszłości.....

Pamiętajcie wszystko zaczyna się w głowie, jeśli macie marzenia, one tam są, nie myślcie że za późno, nie wymyślajcie sto  powodów że się nie da, bo to nieprawda, nie oglądajcie się na męża , nie czekajcie jak dzieci dorosną, pomyślcie o sobie , bo nikt tego za WAS  nie zrobi, ja pomyślałam i co świat się nie zawalił.

Ps. Nie wiem co się dzieje że z czytelni mi znikają blogi, jak dodam jeden inny znika, Dziewanna mi zniknęła a była, wczoraj Iza, już wkrótce będzie wszystko zrobione pod fachowym okiem , jednak kto z Was uważa że powinien tam się znaleźć a go nie ma niech napisze, być może nie wszystkich wpisałam, i chciałam wyjaśnić, że absolutnie nie zamykam się na nowe osoby, spotykam często się z takim czymś że osoby mające swoje blogi mój mają w zakładkach, a ja nic o nich nie wiem , i tak nieraz przez przypadek tam  trafiam i jestem pozytywnie zaskoczona.

  Ps. Na OTWARCIE  pracowni, wśród MOICH CZYTELNIKÓW  nie łowców nagród, którzy będą zapisani na  wpisie POZNAJMY SIĘ wylosuję PREZENT NIESPODZIANKĘ , do tego czasu można tam się wpisać.
 Zaś  DLA OSOBY KTÓRA  WYMYŚLI NAZWĘ PRACOWNI TEŻ BĘDZIE NAGRODA NIESPODZIANKA  ORAZ HONOROWA TABLICZKA KTÓRA ZAWIŚNIE W PRACOWNI, Z NAZWĄ BLOGA LUB IMIENIEM OSOBY.