NIJAK CZYLI O PIETRUSZCE

 Dziś obiecany PIETRUSZKOWY post , nie będzie on jednak o pietruszce , mam na myśli raczej temat lekki, codzienny i o niczym .

Dziś mamy 13 i piątek , jako że się w takim dniu urodziłam ( nie mam dziś urodzin) nigdy nie uważałam że to pechowy dzień, a dziś tym bardziej tak nie myślę.

Po miesiącu  szukania, człowieka znającego się na murarce, dziś właśnie zdarzył się cud, i takowy się znalazł, od jutra zaczyna działać w mojej  pracowni.
Ci co nie wiedzą o co chodzi zapraszam do czytania postów W POGONI ZA MARZENIAMI , nigdy bym nie przypuszczała że tak trudno o fachowca , owszem są firmy gotowe mi dom postawić jakbym chciała, ale na takie drobne prace to nie za bardzo  się palą do roboty.

Nasz znajomy co miał się tego podjąć, ma inne zobowiązania, wierzcie mi mój małżonek ten ostatni miesiąc miał  przechlapane ze mną , codziennie mu suszyłam głowę że pracownia stoi, i nic się nie dzieje.
Postępy przy pracowni mam nadzieję wkrótce zobaczycie.

A tam gdzie mam teraz prowizoryczną pracownie( była w poście MANEKIN I   PRACOWNIA ), urządzę sobie mój pokój , jak to brzmi jakbym nastolatką była, miała być łazienka tam zrobiona , ale jak sobie wyobraziłam  dodatkowy metraż do sprzątania , więc nastąpiła  zmiana planów, ta co jest nam wystarczy.
Mężuś na wieść o moim pokoju , nieco się zdziwił, bo przecież będę mieć pracownię, dobra pracownia to jedno , a miejsce dla mnie to drugie , tam będę mogła w spokoju pisać bloga, czytać książki , słuchać moich ulubionych wykonawców , bez westchnień , dzieciaków , o matko , czego ty słuchasz?

Jaką nowiną by Was tu uraczyć, od dwóch dni robię sałatkę , to znaczy mam kupione składniki jak zielone pomidory, buraki, marchew, cebula i   coś jeszcze miało być tylko zgubiłam przepis, pomidory zaczynają czerwienieć,  a ja ani nie pamiętam bo z trzy lata jej nie robiłam , babcia też nie pamięta i co Huston mamy problem :)

Vigo  jest już tydzień u nas , szkrab rośnie , ma ładne ostre ząbki, ostre pazurki, potrafi się wspiąć po mojej nodze aż na biodro , za tydzień pewno na głowę mi wejdzie:)

U ptaków co tam ciekawego ...młodzież rośnie , bażanty złote tegoroczne ładnie się już samce wybarwiają , mamy pięć młodych pawi, Julkowi już pomału rośnie nowy ogon , nioski coś przestały nieść jajka i teraz dzieci nie chcą jeść jajek ze sklepu, jest problem , a kiedyś nie chciały jeść jaj od naszych kur, widzicie jak im się odmieniło.

Miałam jutro zaplanowaną pielgrzymkę na Górę św. Anny, ale nie wiem czy pojadę, raz że ma padać, a dwa, że najmłodsza jakiś zarazek wczoraj ze szkoły przyniosła i  ją położyło a dziś mnie dopadło, autokar opłacony a ja kombinuję co zrobić, gdyż co roku z Kingą tam jedziemy na cały dzień i nocą wracamy.
A jak nie pojadę to wczorajszy wpis się kłania zawiodę córę.

Muszę jeszcze poruszyć ten post POZNAJMY SIĘ , jak macie ochotę do dopiszcie się , mam namyśli tych cichych  czytaczy , za wszystkie Wasze listy , które dostałam na pocztę bardzo dziękuję , zwłaszcza  za to że obdarzyliście mnie zaufaniem, bądź co bądź obcą babę.

Mam nadzieje że stworzymy fajne więzi, wiem że się powtarzam, ale bardzo ważne jest to dla mnie jakich skupiam ludzi u siebie na blogu, są różne na to określenia, jak społeczność blogowa , ja to nazywam związkiem, między mną a Wami,pewnym rodzajem zależności
.
Wiele, tematów jakie poruszam , są  z mojego życia, z obserwacji , lub tego co sama przeżyłam, jak wczorajszy na przykład, pisałam wcześniej że obmierzły mi  posty nic nie wnoszące, takie codzienne pierdu pierdu, wraz z takimi komentarzami, nieraz muszę znosić to na  blogach bo na jeden ciekawy wpis przypada kilka o  niczym a jako że lubię te osoby to się męczę zwłaszcza to komentując jak nie wiem co tam napisać,   więc na swoim  robić tego nie chcę, każdy lubi inaczej.

Lubię konkrety w rozmowie, w życiu , w ludziach, to tak jak z jedzeniem , możemy jeść ostro, pikantnie, lub mdło i nijako wybór należy do nas,  sama uważam mój dzisiejszy wpis za mdły , ale obiecałam o pietruszce więc taki jest o wszystkim i o niczym :)

 O I JESZCZE DYNIA SIĘ NAWINĘŁA :)